Choć rynek zdominowały dywany produkowane maszynowo, to właśnie te będące efektem pracy ludzkim rąk sprawiają, że nasze mieszkanie staje się wyjątkowe. Dlaczego? Są niedoskonałe i przez to całkowicie unikalne, a w ich wytwarzaniu biorą udział całe rodziny, które przekazują sobie tkacki fach z pokolenia na pokolenie. Co warto wiedzieć o indyjskich dywanach tuftowanych?
Na czym polega tufting?
Nazwa tej metody wytwarzania dywanów pochodzi z języka angielskiego i w dosłownym tłumaczeniu oznacza „pikowanie” lub „formowanie w pęk”. Jest to technika nieco prostsza niż ręczne tkanie, ale nadal bardzo czasochłonna, wymagająca sporej wprawy i jeszcze większej precyzji.
Tufting nie byłby możliwy bez specjalnego pistoletu, którego używa się do przepchnięcia przędzy przez naciągnięty na drewnianą ramę wątek tkacki według nadrukowanego wcześniej wzoru. W kolejnym etapie dywan podkleja się siatką usztywniającą pokrycie podłogowe i zwiększającą jego przyczepność do podłogi. Na końcu przycina się runo, które może zostać wyrównane lub ozdobione trójwymiarowymi wzorami dodającymi mu głębi. Niektóre modele mają dodatkowo obszyte brzegi lub frędzelki.
W jaki sposób produkuje się dywany tuftowane w Indiach?
Większość dywanów tuftowanych pochodzi z Indii, stamtąd też wywodzi się ta sięgająca XVI wieku metoda produkcji. Spopularyzowanie tuftingu jest natomiast zasługą Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, która zaczęła eksportować tego typu pokrycia podłogowe do Europy.
Co ciekawe, w XIX wieku tufting dywanów kwitł w indyjskich więzieniach zarządzanych przez ówczesnego kolonizatora, czyli Wielką Brytanię. Pomimo, że w 1947 roku Indie ogłosiły niepodległość, a rząd brytyjski stracił swoje wpływy w tej części świata, wielowiekowa tradycja wytwarzania dywanów towarzyszy większości indyjskich rodzin do dziś, stanowiąc źródło ich dumy i utrzymania.
Obecnie dywany tuftowane wytwarza się na Dalekim Wschodzie w przydomowych warsztatach, gdzie rzemieślnicy nabywają doświadczenie od najmłodszych lat, obserwując pracę swojego rodzeństwa, rodziców i dziadków.
Skąd bierze się unikalność dywanów ręcznie tuftowanych?
Dywany tuftowane cechuje nie tylko doskonała jakość, ale także całkowita niepowtarzalność. Nawet jeśli bazują na tym samym projekcie, efekt finalny zawsze jest nieco inny. O ich unikalności decyduje niedoskonałość, która jest nieunikniona w przypadku ręcznego wytwarzania pokryć podłogowych.
Powstające metodą tuftingu dywany indyjskie cieszą oko efektownym wykończeniem. Dzięki osobnemu wszywaniu każdego włókna powstają zaskakujące wielobarwne wzory, zwykle bazujące na geometrycznych kształtach lub nawiązujące do Orientu. Nie jest rzadkością używanie przez tkaczy pozornie niepasujących do siebie rodzajów przędzy, takich jak naturalna wełna i charakteryzujący się wysokim połyskiem poliester czy wiskoza.
Jak dbać o dywany tuftowane?
Tufting to metoda produkcji, która zapewnia dywanom dużą gęstość runa i tym samym sprawia, że gwarantują one doskonałą izolację termiczną i akustyczną, a przy tym są miękkie i komfortowe w użytkowaniu.
Aby jednak dywany tuftowane nie straciły swojego pierwotnego wyglądu ani właściwości, muszą być odpowiednio pielęgnowane. Przede wszystkim nie należy narażać ich na kontakt z wodą, która mogłaby spowodować odklejenie się lub deformację usztywniającego tkaninę spodu. Innym często popełnianym jest wyciąganie pojedynczych nitek wystających ponad powierzchnię runa – można je natomiast przyciąć lub poczekać aż samodzielnie oddzielą się od reszty przędzy. Co więcej, indyjskie dywany tuftowane wymagają częstego, ale delikatnego czyszczenia.
Jeśli więc szukasz pokrycia podłogowego z duszą i chcesz dodać swojemu salonowi niebanalnego charakteru, dywan tuftowany w Indiach może okazać się strzałem w dziesiątkę.
Materiał partnera
